Aktualnie w Polsce na przeszczep narządów oczekuje 1962 chorych, w tym na przeszczep nerki  - 1207 osób, wątroby - 119 osób, serca - 468 osób, płuca - 116 osób (źródło: Poltransplant).

W październiku w SPS ZOZ w Lęborku odbyła się procedura chirurgiczna, podczas której pobrano narządy i tkanki do transplantacji od zmarłego dawcy.  Do Regionalnego Centrum Koordynacji Transplantacji Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego (UCK) w Gdańsku przekazano wątrobę, dwie nerki i rogówki.

W UCK w Gdańsku wątrobę przeszczepiono 60-letniemu mężczyźnie z województwa pomorskiego oraz jedną nerkę 60-letniemu mężczyźnie z województwa mazowieckiego. Druga nerka została przekazana do Wrocławia, gdzie otrzymał ją 50-letni trudny biorca. Wszystkie narządy po transplantacji podjęły funkcję. Rogówki pobrane zostały przez Bank Tkanek Oka ze Szczecina.

Wiedza społeczeństwa o tym  jaką wartość dla setek śmiertelnie chorych pacjentów ma przeszczepienie narządu jest nadal niewystarczająca. Sprzeciw na pobranie narządu wyrażany przez rodzinę zmarłego powoduje, że nie można uratować życia wielu chorym.

Zgodnie z ustawą z dnia 01 lipca 2005 r. pobrania komórek, tkanek i narządów można dokonać, jeżeli osoba zmarła nie wyraziła za życia  sprzeciwu. Niezależnie od przepisów prawnych wiele osób chce świadomie wyrazić chęć niesienia pomocy chorym potrzebującym przeszczepów.  Takie osoby mogą nosić przy sobie własnoręcznie podpisane oświadczenie woli, wyrażające zgodę na oddanie po śmierci swoich tkanek i narządów do przeszczepienia dla ratowania życia i przywracania zdrowia innym ludziom. Takie oświadczenie ułatwia bliskim osoby zmarłej oraz lekarzom uszanowanie podjętej decyzji.

Choć prawo pozwala na pobranie narządów, jeśli dawca nie wyraził sprzeciwu za życia, rodziny często nie wyrażają takiej zgody. Jeżeli pragniemy, by nasze narządy uratowały życie lub zdrowie innym ludziom, jasno o tym powiedzmy najbliższym i rodzinie. Dzięki temu po naszej śmierci nie będą musieli podejmować trudnych decyzji, pozostanie im uszanowanie naszej woli.